Zo’n 25 tot 30 jaar geleden bereikte de apostolische reformatie ook Nederland. Niet iedereen omarmde deze beweging, maar sommigen wel. Dit leidde tot de opkomst van een nieuwe generatie van apostolische christenen, leiders en kerken. Zelf maakte ik deel uit van deze bijzondere periode van reformatie, waarin ik vele geestelijke upgrades en bekrachtiging heb ontvangen. Dit bracht een transformatie teweeg in mijn denken, levensstijl en rol als gelovige en jonge leider in het Koninkrijk van God.
De apostolische reformatie bracht een krachtige boodschap met zich mee, bestaande uit twee hoofdelementen. Allereerst was daar de nadruk op het koninklijk priesterschap van elke gelovige. We zijn gezeten aan de rechterhand van God in Christus Jezus, geroepen om met Hem te heersen en te regeren. We zijn geroepen om uit te gaan, in bezit te nemen, te vermenigvuldigen en het volbrachte werk van Jezus op aarde uit te voeren. We werden eraan herinnerd dat wij de kop zijn en niet de staart, dat we leiders zijn en geen volgers, en dat Gods plan voor ons leven voorspoed inhoudt in lijn met Zijn Woord en wil.
Het tweede element betrof de bediening en de lokale kerk. Er werd opgeroepen tot een verschuiving van een pastoraal kerkmodel naar een apostolisch model. Ik leerde belangrijke principes zoals het hebben van een mandaat, de rol van een apostolisch leider, gezond kerkbestuur, vader-zoonrelaties, de vijfvoudige bediening, orde, eer en andere bouwstenen voor het opbouwen van sterke, lokale kerken, het begeleiden van discipelen en het bevorderen van Gods Koninkrijk.
Hoewel deze boodschap essentieel was in die tijd, had de reformatie helaas ook een keerzijde. Wat begon als een heilige en zuivere beweging, verwaterde door vleeslijkheid en onzuiverheid.
Een van de oorzaken hiervan was afwijzing. Vaak, wanneer God iets nieuws begint, ervaren de gezonden die Hij gebruikt tegenstand en afwijzing. Afwijzing doet pijn, en als je hier niet goed mee omgaat, kun je je hart verharden om jezelf te beschermen. Dit leidt vaak tot isolatie, wat op zijn beurt kan uitmonden in exclusiviteit — het idee dat jij als enige het bij het juiste eind hebt. Zo’n houding leidt vaak tot ongezonde patronen zoals controle over mensen, onbijbelse en manipulatieve geldinzamelingen, ongezonde vormen van eer, en zelfs seksuele immoraliteit. We hebben dit helaas van dichtbij meegemaakt.
Als gevolg daarvan bracht God een vaderlijk oordeel over veel van deze apostolische bedieningen, wat leidde tot hun beëindiging. Maar dit betekent niet dat de apostolische beweging voorbij is, noch dat alles wat in die periode werd geleerd verkeerd was of verworpen moet worden. Er bestaat een gevaar dat we als reactie op fouten uit het verleden het kind met het badwater weggooien en er een tegengeluid ontstaat dat zich verzet tegen het apostolische.
Ik zie deze trend terug in het lichaam van Christus: een onderstroom van weerstand tegen apostelen en het apostolische als geheel. Soms is die weerstand begrijpelijk, zeker wanneer er negatieve ervaringen zijn. Toch is het van wezenlijk belang te erkennen dat het apostolische een fundament vormt binnen de kerk en het Koninkrijk van God, en dat we het niet mogen verwerpen.
Wanneer apostolische (en profetische) stemmen worden buitengesloten, zullen de stemmen van evangelisten en pastors overheersen. Hoewel er niets mis is met hun bediening, leert de Bijbel ons dat de kerk gebouwd is op het fundament van apostelen en profeten. Als we het apostolische negeren, dreigt de kerk terug te vallen in de staat van 30 jaar geleden.
Natuurlijk zijn boodschappen over Gods liefde, genade en onze identiteit in Christus belangrijk. Maar het leven met God omvat meer dan alleen deze fundamenten. We hebben ook toerusting nodig op het gebied van doctrine, reformatie, de actuele werking van de Heilige Geest, het functioneren van het Koninkrijk, geestelijke groei, leiderschap, invloed in de samenleving, opwekking, heiligheid en meer van dat soort onderwerpen
Er is niets mis met de bediening van pstors en evangelisten, maar alle vijfvoudige bedieningen moeten actief en volledig functioneren in het lichaam van Christus (Efeziërs 4:11–16).
Bemoediging is belangrijk, maar we hebben ook inzicht, wijsheid, begrip en opbouw nodig (Spreuken 24:3–6). Daarom zijn apostolische en profetische leraren onmisbaar in de kerk.
“En zij bleven standvastig in de leer van de apostelen en in de gemeenschap…” (Handelingen 2:42).
“…Hij toonde Zich na Zijn lijden aan hen als de levende met vele onweerlegbare bewijzen, veertig dagen lang, terwijl Hij met hen sprak over het Koninkrijk van God.” (Handelingen 1:3).
In plaats van het apostolische af te wijzen vanwege fouten uit het verleden, moeten we het opnieuw leren waarderen en ontvangen. De Bijbel zegt in Daniël 12:4 dat de kennis zal toenemen. We zien dit duidelijk in de wereld: technologie ontwikkelt zich voortdurend, producten worden verbeterd en oude fouten worden vervangen door nieuwe inzichten en toepassingen.
Ditzelfde principe van groei en ontwikkeling geldt ook voor het Koninkrijk van God. Openbaring is progressief — wat we nu begrijpen, gaat verder dan wat we tien jaar geleden wisten. Wijze gelovigen leren van het verleden en passen hun leven daarop aan. Zo moet ook het apostolische zich blijven ontwikkelen. We moeten verkeerde praktijken achter ons laten en vernieuwd begrip omarmen. Dit is precies waar de apostolische reformatie zich nu bevindt: een proces van zuivering en opwaardering.
We gaan van apostolisch 1.0 naar apostolisch 2.0 — een volwassenere fase van het apostolische!
Apostolische volwassenheid houdt in dat we begrijpen dat kerk-zijn niet draait om de “set man” aan de top, maar om het “corporate man”-principe. Het gaat om het bouwen van sterke, lokale gemeenten waarin alle gelovigen groeien en toegerust worden om impact te maken. Een kerk die mensen bereikt, discipelen maakt en Gods Koninkrijk zichtbaar maakt in elke invloedssfeer van de samenleving.
Apostolische volwassenheid betekent ook dat we het niet alleen over het apostolisch, maar het ook leven en tot uiting bregen. Het draait niet om titels of termen, maar om de vrucht die zichtbaar is in het leven en de bediening van apostolische kereken en apostolisch leiders.
Het apostolische is fundamenteel en mag niet verworpen worden. We hebben het nodig — laten we het dan ook met vreugde omarmen.
Apostolic 2.0 in Jezus’ Naam!
